Bokunda Lezzet Arayan

Yangın yeri serserileri serisi no: 1

Kendinden ötede kendine yakınlık,

Cümle surette kendine hayranlık

Bir başınalık mı hürriyet,

Eyvallahsız mı kudret-i kuvvet

Yanılgıların galibiyeti,

Hakikatlerin cengi

Benliğin sinkaf yenilgisi...

El açmaz,

Aman dilemez,

Ummaz, umursamaz

Kime sual etsen, der başına buyruk

Budur onun tıyneti,

Böyle bilmiş kendini bilen,

Henüz daha vakit çiğ,

Buyumculuk çağı,

Yalnızcadır inzivası,

Dalmış kendi mağarasına,

Dalmış da buldum dediğini yoğurmaya,

Şekil almış, resmetmiş bilmiş kendini,

Çıkmış bir vakit ininden,

Kendini görse utanırdı kendinden...

Lakin O, bilmiş kendini emsalsiz

Kibri hoş,

Noksanı sevecen,

Aşağı gören,

Denksiz böbür,

Bir ben, bir benlik, bir bencillik

Karışmış insan içine,

İnsan evladı insan olanın yöresinde görünmüş,

Bokundan lezzet alan kendine erbap

Cümle ayıbı camdan dışarıda görmüş.

Verilmiyor, alınmıyor, kabul görmüyor arzuların muradı;

Yüreğinde aynası olmayanmış kendi kendinin celladı.