II. Bekleyiş

Vakit, sarkmış bir kandilin solgun alevi,

Gözlerimde çırpınan kuş kanadı misali titrek;

Ne ilerler zaman, ne geri çekilir,

Bir yerde asılı kalmış nefesin kimsesiz bekleyişi.

Ben ki, sabrın yorgun taşına yaslanmış yolcuyum,

Ufkun ardında beliren hayalin suretini beklerim;

Her gün biraz daha çöker gölgenin ağırlığı,

Her gece biraz daha kabarır kalbimin ıssızlığı.

Umudun ince ipiyle bağlanmış bir esirim ben,

Ne çözülür bağım, ne kopar zincirim;

Düşlerim, gecenin en karanlık saatinde

Bir kandil gibi titrer, sönmeden yanar içimde.

Ey vuslatın vaadiyle yanan sabırsız heves,

Ey ayrılığın taşında çatlayan sessiz yara,

İkinizin arasında gerilmiş bu benliğin

Kırılmaya yüz tutmuş sabrıyım.